جزیره شاتر (به انگلیسی: Shutter Island) فیلمی روانشناسانه، به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است که در سال ۲۰۰۹ ساخته شده و در ۱۹ فوریه ۲۰۱۰ اکران شد. در این فیلم لئوناردو دی کاپریو همانند سه فیلم قبلی اسکورسیزی یعنی دار و دستههای نیویورکی، هوانورد و رفتگان در نقش اول حضور دارد. جزیره شاتر اقتباسی است از رمانی با همین نام نوشته دنیس لهان در سال ۲۰۰۳.
این فیلم محصول کمپانی پارامونت و کلمبیا است و برخلاف سه فیلم قبلی این کارگردان چیرهدست با بازیگر ثابتش دیکاپریو، که مضامین گوناگونی چون جنایی/مافیایی/تاریخی و بیوگرافی را تجربه کرده بودند این بار فیلم جدیدشان، جنبهای هیجانی/دلهره آور و تا حدودی ترسناک دارد.
داستان
در سال ۱۹۵۴ دو مارشال ایالات متحده، تدی دانیلز (لئوناردو دیکاپریو) و همکار جدیدش چاک ایول (مارک رافالو)، برای بررسی فرار یک بیمار روانی خطرناک، سولاندو، از بیمارستانی در جزیره شاتر در نزدیکی بوستون با کشتی به این جزیره مسافرت میکنند. در هنگام ورود به این جزیره تد با رفتارهای ناخوشایندی از طرف پلیس مستقر در جزیره روبرو میشود. تدی همسر خود را در یک آتشسوزی عمدی که توسط یک مجرم روانی بنام اندرو لدیس که او هم در همین جزیره نگه داری میشود از دست داده است. رفتارهای غیرعادی توسط رئیس بیمارستان روانی، دکتر جان کاولی (بن کینگزلی)، ادامه مییابد. در ادامه او احساس میکند که همه افراد داخل جزیره به نحوی در یک بازی که صرفاً برای وی طراحی شده است بازی میکنند.
رفتارهای غیرعادی به همراه هوای طوفانی جزیره باعث میشود تا بیماری میگرن تدی اوج بگیرد. در حین سردردهای مزمن میگرنی او، تصاویر مربوط به آزاد سازی اردوگاه داخائو و کشتار محافظان آلمانی آن به دست وی و سایر نیروهای آمریکایی همرزمش در ذهن او نقش میبندد. او همچنین تصاویر محو آلودی از همسرش مشاهده میکند که به وی میگوید سولاندو و همچنین لادیس همچنان در جزیره میباشند و از وی میخواهد که به جستجو ادامه دهد.
تحليل فيلم
در اين فيلم، مارتین اسکورسیزی به شکل اعجاب انگیزی داستان پیچیده و قابل لمسی را برای مخاطبان خود به تصویر میکشد و در موقعیت مناسب همه چیز را ویران میکند. جزیرهی شاتر به هیچعنوان داستان خود را به شکلی عجیب و غیرقابل درک روایت نمیکند بلکه آنقدر درست و سر راست آن را جلو میبرد که مخاطب احساس میکند با چیزی کاملاً عادی طرف است و تنها نکتهی موجود در داستان، فهمیدن راز نهفته در این جزیره است. این روایت ساده و این معماری بینقص به حدی فوقالعاده است که بیست دقیقهی پایانی فیلم چیزی کاملاً شگفتآور از آب در میآید و تمام رشتهای که از این داستان در ذهن بیننده بافته شده بود را پنبه میکند.
بازیگران
لئوناردو دی کاپریو.... تدی دانیلز
مارک رافالو.... چاک ایول
بن کینگزلی..... دکتر جان کولی
میشل ویلیامز.... همسر دنیل
امیلی مورتیمر.... راشل سولاندو
اکران
در ابتدا اعلام شد که جزیره شاتر در ۲ اکتبر ۲۰۰۹ اکران میشود. اما بعد از مدتی پارامونت پیکچرز رسماً اعلام کرد که اکران فیلم به ۱۹ فوریه ۲۰۱۰ خواهد افتاد. در خود وبگاه رسمی فیلم نیز این امر تأیید شدهاست. در واقع زمان اکران فیلم با یک مرد جدی عوض شد؛ که در واقع با این تعویق اکران، فیلم شانس خود را در مراسم اسکار ۲۰۰۹ با توجه به اینکه اکرانش به سال بعد موکول شد از دست داد! در حالی که گمانه زنیهای بسیاری میشد که این همکاری اسکورسیزی با دیکاپریو نیز، همچون سه کار قبلیشان یکی از شانسهای مسلم کاندیداتوری برای اسکار، در رشتههای مختلف به خصوص بهترین فیلم/کارگردانی و بازیگر نقش اول باشد.
عالیست