کلِر کاترین دِینز (به انگلیسی: Claire Catherine Danes) (متولد ۱۲ آوریل ۱۹۷۹)، بازیگری آمریکایی که در تئاتر، تلویزیون، سینما حضور دارد. وی در نقش‌های متعددی از قبیل آنجلا کیس در آنچه من زندگی می‌نامم، در نقش ژولیت در رومئو + ژولیت اثر باز لورمان، یوین در گرد ستاره و نیز در نابودگر ۳: خیزش ماشین‌ها بازی کرده‌است. از نقش‌های درخشان وی نیز می‌توان به تمپل گراندین در مجموعه‌ای به همین نام از شبکه اچ‌بی‌او که منجر به جایزهٔ امی برای وی شد نام برد. وی هم‌اکنون در حال بازی در نقش کری متیسون در مجوعهٔ تلویزیونی میهن برای شبکهٔ شوتایم است.

زندگی

دِینز در منهتن، شهر نیویورک، ایلات نیویورک متولد شده‌است مادرش، کارلا، که بعدها مدیربرنامهٔ کلیر شد کارهایی از قبیل نقاشی و پرستاری را انجام می‌داد. پدرِ کلیر، کریسوف دینز (متولد ۶ می ۱۹۴۴ در آستین تگزاس) متخصصی رایانه و طراح عکس است. دینز پیشینهٔ خود را به صورت آنگلو-ساکسون سفیدپوست پروتستان شرح می‌دهد. پدربزرگ وی، گیبسون اندرو دینز، که بین سال‌های ۱۹۱۰ تا ۱۹۹۹۰ در لیچفید، کنکتیکت، می‌زیسته استاد هنرهای معماری در دانشگاه ییل بود. کلیر دینز، برادری بزرگتر به نام آسا (متولد ۱۹۷۳) دارد.

دینز در دانشگاه دالتون، در شهر نیویورک، و در دانشکده هنرهای اجرای حرفه‌ای[۷] و نیز در لیس فرانسیس لس آنجلس، در لس آنجلس، کالیفرنیا درس خوانده‌است. وی در سال ۱۹۹۸ به دانشگاه ییل، محل تدریس پدرش رفت. نامهٔ سفارش وی را کارگردان مشهور سینما، الیور استون نوشت.  بعد از دو سال تحصیل در کارشناسی ارشد روانشناسی تحصیل را به قصد تمرکز بیشتر بر روی فعالیت‌های بازیگری‌اش رها نمود.

تلویزیون

وی به عنوان میهمان در نظم و قانون در قسمت پوست عمیق نقش‌آفرینی نمود. وی همچنین در قسمتی از مجموعه‌ای از اچ‌بی‌او به نام زندگی‌نامه: خانواده‌ها در جنایت به نام آنچه هایدی لیتر گفت بازی نمود. در سال ۱۹۹۴، در حالیکه ۱۵ سال داشت، در تقش آنجلا کیس پانزده ساله در مجموعه‌یدرامی به نام آنچه من زندگی می‌نامم ظاهر شد که برای بازی در این نقش وی برندهٔ جایزهٔ گلدن گلاب و نیز نامزدی جایزهٔ جایزه امی شد. پخش این مجموعه تنها بعد از ۱۹ قسمت، لغو شد.

در سال ۲۰۱۰، دینز در فیلم تمپل گراندین ایفاگر نقش تمپل گراندین که فردی اوتیست است، بود. وی برای این بازی جایزی امی برای بهترین بازیگر زن نقش اصلی در مجموعهٔ کوتاه یا فیلم و نیز جایزهٔ گلدن گلاب سال ۲۰۱۱ برای بهترین اجرای بازیگر زن در مجموعه کوتاه یا فیلم تلویزیونی را دریافت نمود. این فیلم بهترین نقدها را دریافت نمود و خود تمپل گراندین به تمجید از این فیلم پرداخت. 

اواخر ۲۰۱۰ اعلام شد که دینز قرار است تا در پایلوت مجموعهٔ جدیدی از شبکهٔ شوتایم با نام میهن نقش مأموری از سازمان سیا که به یک اسیر جنگی مشکوک است بازی نماید. دیگر ستاره‌های این پایلوت مندی پتینکین و دامین لویس بودند.

فیلم

بعد از لغو شدن مجموعهٔ آنچه من زندگی می‌نامم، دینز به سمت فیلم سوق پیدا کرد. وی در نقش الیزابت «بت» مارس را در سال ۱۹۹۴ بر عهده گرفت. این فیلم اقتباسی زنان کوچک نام داشت که دینز در این فیلم در کنار کریستین دانست، وینونا رایدر، سامانتا متیس، ترینیتی الواردو، کریستین بیل، سوزان ساراندون و گابریل راید نقش آفرینی نمود. وی همچنین در نقش دخترِ هالی هانتر در تعطیلات در خانه به کارگردانی جودی فاستر، نیز ظاهر شد. دینز در سال ۱۹۹۵، در فیلم دوستت دارم، دوستت ندارم در نقش مقابل جوان مارو و جود لاو به بازی پرداخت. نقش‌آفرینی بعدی وی در به جولیان در ۳۷ سالگی‌اش در نقش راشل بود.

دینز برای اولین بار در در سال ۱۹۹۶ نقش اول فیلمی را به دست آورد. وی در نقش ژولیت کاپولت در فیلمی از باز لورمان، ۱۹۹۶، به نام رومئو و ژولیت ظاهر شد. وی در این فیلم به لئوناردو دیکاپریو، در نقش رومئو مانتاگو، همبازی بود. در همین سال اعلام شد که وی نقش اول در فیلم تایتانیک را رد نموده‌است. دینز بعدها در اظهارنظری گفت که به وی پیشنهاد نقشی در این فیلم نشده‌بود.