آخرین وسوسه مسیح (به انگلیسی: The Last Temptation of Christ) فیلمی محصول سال ۱۹۸۸ به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است که فیلمنامه آن را پل شرادر برپایه رمان آخرین وسوسه مسیح نوشتهٔ نیکوس کازانزاکیس نویسندهٔ یونانی نوشتهاست.
موسیقی متن این فیلم را، پیتر گابریل، آهنگساز و خواننده مشهور انگلیسی ساخته و اجرا کردهاست. از دیگر هنرمندانی که در موسیقی فیلم ظاهر میشوند میتوان نصرت فاتح علی خان و محمود تبریزی زاده (کمانچه) نام برد.
«عیسای ناصری» (دافو) نجاری سختکوش است. درد و رنج انسانها و یوغ اسارتی که بر گردن آنان است، او را برمیانگیزد تا خانه و خانوادهاش را ترک کند و چشم بر شادیهای کوچک و بزرگ ببندد و رسالت الهی خود را آغاز کند. «عیسی»، خود و دیگران را رستگار میسازد و بهزودی به صلیب کشیده میشود. در بالای صلیب، وسوسهای وجودش را فرا میگیرد: در یک لمحه، چشمانداز فریبنده زندگی آرام، در کنار زن و فرزند و خوشبختی مادی، از ذهنش میگذرد. اما این وسوسهای زودگذر است...
* فیلم، شرح مفصل آخرین وسوسه حضرت مسیح و پیروز شدن او بر این وسوسه است. مایه اصلی داستان، که شریدر آن را از رمان کازانتزاکیس اقتباس کرده، جدال میان جسم و روح است و پیروزی نهائی دومی بر اولی. پیش از این نیز، روایتهائی از انجیل به فیلم کشیده شده بود، اما روایت اسکورسیزی، که بسیار به رمان کازانتزاکیس وفادار است، اندیشههای جدیتری درباره سرشت حضرت مسیح دارد. اسکورسیزی و شریدر فیلمی نساختهاند که مثل تمامی حماسههای مذهبی هالیوودی، فقط انگیزهها و خواستههای تماشاگران را ارضا کرده باشند. آنان عیسی مسیح را و رسالت او را جدی گرفتهاند، و چهرهای که از او ترسیم کردهاند، تصویری پُر زرق و برق اما بیخاصیت نیست. او گوشت است و خون، مبارزه میکند، میخواهد بداند، خود و خدایش را مورد پرسش قرار میدهد، و سرانجام، پس از رنجی عظیم، بر بالای صلیب ندا برمیآورد که «وسوسه به پایان رسید». در آخرین وسوسه...، اگر جذابیتهای روائی رمان کازانتزاکیس نیز حفظ شده بود و بازیگر مقبولتری به غیر از دافو هیبت انسانی این پیامبر را تصور کرده بود، اسکورسیزی نیز مثل قهرمانش، از آزمایش دشوار خود سربلند بیرون میآمد و هیچ پاره اخگری به جبهاش نمیگرفت!