صادق هاتفی در سال ۱۳۲۳ در تهران متولد شد. وی لیسانس تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او بازی در تئاتر را از سال ۱۳۴۰ و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۹ با «گفت هر سه نفرشان» به کارگردانی «غلام علی عرفان» و فعالیت در تلویزیون را از ۱۳۴۵، با نمایش «فیل در پرونده» آغاز کرد. او از معدود نویسندگانی است که متون و داستان‌های کهن ایرانی را به نمایش درآورده است و از جملهٔ این آثار می‌توان به اجرای نمایش‌های «سوگ سیاوش» و «آخرین اسفندیار» اشاره کردکه در ایران و اروپا (پاریس، کلن، هامبورگ، برلین، فرانکفورت، لندن ) با استقبال تماشاچیان رو به رو گردید وی همچنین نمایش‌های «شیدای راه»، «کف رود، آید، ولی دریا بجاست» و «عاشقانه با پای برهنه» را در تهران و پاریس در دههٔ ۱۹۹۰ به اجرا درآورد. در زمینهٔ سینما و تلویزیون نیز فیلم سینمایی «سیمرغ» و مجموعهٔ تلویزیونی «صید در پی صیاد» از جمله آثاری هستند که با بهره‌گیری از متون کهن فارسی نوشته شده‌اند و نیز «حدیث قند پارسی» عنوان مجموعه ای تلویزیونی است که وی بارها و بارها در مصاحبه‌هایش به آن اشاره می‌کند. در این مجموعه او کوشیده‌است آن دسته از متون کهن ایرانی را که وجوهی مشترک با آثار دراماتیک مغرب زمین دارند در شکلی تازه از نمایش ایرانی بازآفرینی کند که هرچند این مجموعه در سیزده قسمت ۶۰ دقیقه ای نوشته شد اما هرگز به تصویر در نیامد.