بهمن قبادی (زاده ۱۳۴۸ بانه) کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و عکاس ایرانی است.

زندگی‌نامه و فعالیت

او در سال ۱۳۴۸ در بانه در استان کردستان به دنیا آمد. تحصیلات متوسطه‌اش را در سنندج به پایان برد، دوران سربازی خود را در همدان گذراند و طی این مدت در انجمن سینمای جوان همدان چند فیلم کوتاه ساخت. سپس سال ۱۳۷۱ برای ادامه تحصیل در دانشگاه، به تهران رفت و در رشته سینما در دانشکده صدا و سیما مشغول به تحصیل شد، ولی دانشگاه را رها کرد و به انجام نرساند. او معتقد است هر آنچه در سینما دارد حاصل تجربیاتی است که با ساختن فیلم‌های کوتاهش به دست آورده. قبادی در سال‌های پایانی دهه ۶۰ به عکاسی هنری و صنعتی روی آورد. تأثیر عکاسی در نگاه او به جهان تصویر گرش انکار ناپذیر است. پس از آن، با ساخت فیلم‌های هشت میلی‌متری به فیلم‌سازی روی آورد. حاصل آن دوران، تعدادی فیلم داستانی و مستند هشت میلی‌متری است. فیلم‌های کوتاه قبادی از نیمه دهه ۱۳۷۰ مورد توجه قرار گرفتند و توانستند جوایز داخلی و خارجی متعددی را نصیب قبادی کنند. با فیلم زندگی در مه، مسیر تازه‌ای در کارنامه او گشوده شد. این فیلم جوایز متعدد بین‌المللی را به دست آورده و عنوان «پر افتخارترین مستند تاریخ ایران» را نیز به خود اختصاص داده‌است. وی با ساخت فیلم بلند زمانی برای مستی اسب‌ها به جرگه فیلم‌سازان حرفه‌ای پیوست. این فیلم، نخستین فیلم مستند کردی زبان تاریخ سینمای ایران است. آوازهای سرزمین مادری‌ام دومین فیلم بلند اوست. فیلمی با زبان و ساختاری یکدست که امکانات بصری را نیز به تصویر می‌کشد. لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند سومین فیلم قبادی‌ست که به نحوی مهم‌ترین اثر او نیز هست. فیلمی که بیش از هر اثر دیگری توانست مرزهای سرزمین کردستان را بر روی جهان بگشاید. بهمن قبادی در انجمن سینمای جوانان سنندج به عنوان عکاس فعالیت دارد. قبادی برنده جایزه خرس شیشه‌ای و جایزه فیلم صلح جشنواره فیلم برلین در سال ۲۰۰۵ شد و در جشنواره فیلم کن نیز برنده جایزه دوربین طلایی در سال ۲۰۰۰، برنده جایزه فیبرشی در سال ۲۰۰۰، برنده جایزه فرانسوا در سال ۲۰۰۲ و برنده جایزه فرانسوا شاله و جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۹ شد. وی همچنین تهیه کنندگی فیلم مردان را هم در کارنامه خود دارد.