زندگی و دیگر هیچ فیلمی‌ست ایرانی، ساختهٔ عباس کیارستمی که در سال ۱۳۷۰ خورشیدی ساخته‌شد. این فیلم پارهٔ دوم از سه‌گانه کوکر است، دو فیلمِ دیگر خانه دوست کجاست؟ و زیر درختان زیتون هستند.

خلاصه فیلم

سه روز پس از زلزلهٔ خرداد ۱۳۶۹ در استان گیلان، پدر و پسری از تهران به منطقهٔ زلزله‌زده و به‌جستجوی بابک و احمد احمدپور، بازیگرانِ فیلمِ خانه دوست کجاست؟، می‌روند. به‌دلیلِ راه‌بندان، آن‌ها مجبور می‌شوند راه‌های فرعیِ مختلفی را برای رسیدن به روستای کوکر، محلّ زندگیِ پسربچّه‌ها، طی کنند. پدر و پسر احمد پورها را تا پایانِ فیلم نمی‌بینند اما خبرهایی از سلامتِ آن‌ها به‌دست می‌آورند.

جوایز

برندهٔ جایزهٔ بخشِ نوعی‌نگاه، در چهل‌وپنجمین جشنواره فیلم کن، فرانسه ۱۹۹۲

برندهٔ جایزهٔ ویژهٔ منتقدان، در هفدهمین جشنوارهٔ بین‌المللیِ فیلمِ سائوپولو، برزیل ۱۹۹۳

ماجرای موسیقی متن

سال‌ها پیش، حسین علی‌زاده موسیقیِ فیلمِ «زندگی و دیگر هیچ» را می‌سازد؛ ولی به‌گفتهٔ علیزاده، در گفتگویی که با جواد طوسی در ماهنامهٔ فیلم داشت، هردو به‌دلیلِ یک لج‌بازیِ کودکانه به‌نتیجه نمی‌رسند. علی‌زاده دراین مصاحبه می‌گوید: «من می‌خواستم موسیقیِ فیلم را پس بگیرم و او [کیارستمی] پس داد. بعداً خودم آن را باعنوانِ «آوای مهر» منتشر کردم. اوّل همه‌چیز خیلی‌خوب پیش رفت و با عشق طیّ دو هفته موسیقی را ساختم و اصلاً بحثِ مالی هم مطرح نبود. فقط من نمی‌خواستم طرفِ قرادادم کانونِ پرورشِ فکری باشد.» به‌گفتهٔ علیزاده در فیلم‌های کیارستمی چیزی که بلاتکلیف است موسیقی است و آقای کیارستمی متوجّه نیست که در تصویرهایش چه‌قدر موسیقی نهفته‌است، پس دست‌به‌دامانِ موسیقی‌های دیگر می‌شود و اصلاً از اساس آن را حذف می‌کند.