پیام نادری دهکُردی (زادهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۵۶، شهرکرد) بازیگر سینما و تئاتر ایرانی و مدرس فن بیان و بازیگری است. وی از بازیگرانی موفق در عرصه تئاتر بوده و در سینما و تلویزیون نیز کارهای تأثیرگذاری از خود بجا گذاشته است.
تحصیلات
پیام دهکردی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته تئاتر از دانشگاه تهران است. پیش از آن دهکردی مدرک کارشناسی خود را در رشتهی ادبیات دراماتیک (نمایشی) از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک گرفته بود.
افتخارات
افتخارات او عبارتند از:
۱) جایزهٔ بهترین بازیگر در بیست و دومین جشنوارهٔ بینالمللی تئاتر فجر
۲)جایزهٔ فعالترین بازیگر تئاتر در روز جهانی تئاتر (۲۰۰۴)
۳)نامزد بهترین بازیگر در بیست و یکمین جشنوارهٔ بینالمللی تئاتر فجر
۴)نامزد بهترین بازیگر در جشنوارهٔ بینالمللی نمایشهای آیینیـسنتی در سال ۱۳۸۲
۵)بهترین بازیگر مرد سال به انتخاب خانهٔ تئاتر و کانون ملی منتقدان در سال ۱۳۸۶
فعالیتها
تئاتر
جنایت و مکافات (رضا ثروتی)، تالار وحدت، (۱۳۹۸)
«آخرین نوار کراپ» (نوشتهٔ ساموئل بکت و کارگردانی علی جولایی)
«افسون معبد سوخته» (نوشتهٔ نغمه ثمینی و کارگردانی کیومرث مرادی)
«کرگدن» (نوشتهٔ اوژن یونسکو و کارگردانی وحید رهبانی)
«بازرس» (نوشتهٔ نیکلای گوگول و کارگردانی علیرضا کوشک جلالی)
«بحرالغرائب» (نوشتهٔ محمد چرمشیر، براساس «توفان» شکسپیر و کارگردانی آتیلا پسیانی)
«میبوسمت و اشک» (نوشتهٔ محمد چرمشیر و کارگردانی محمد عاقبتی)
«مرگ فروشنده» (نوشتهٔ آرتور میلر و کارگردانی نادر برهانی)
«رقص زمین»
«تکههای سنگین سرب»
«مرد بالشی» (نوشته مارتین مک دونا و کارگردانی محمد یعقوبی، آیدا کیخایی)
سینمایی
بیصدا (۱۳۹۵ حسین شهابی)
تگرگ و آفتاب (۱۳۹۳)
دلم می خواد (۱۳۹۳)
تراژدی (۱۳۹۲ آزیتا موگویی)
بی خداحافظی (۱۳۹۰ احمد امینی)
جیب بر خیابان جنوبی (۱۳۹۰ سیاوش اسعدی)
راه آبی ابریشم (۱۳۸۹ محمد بزرگ نیا)
همیشه پای یک زن در میان است (۱۳۸۶ کمال تبریزی)
یک بوس کوچولو (۱۳۸۴ بهمن فرمانآرا
یک تکه نان (۱۳۸۳ کمال تبریزی
تلویزیونی
باغ بلور (۱۳۸۲–۱۳۸۱ رامبد جوان)
شهریار (کمال تبریزی)
مدار صفر درجه (حسن فتحی)
هوش سیاه ۲ (مسعود آب پرور)
گاوصندوق (۱۳۸۸ مازیار میری)
گذر از رنجها (۱۳۹۳ فریدون حسنپور)
گاندو (۱۳۹۷ جواد افشار)
سایر فعالیتها
کارگردانی تئاتر «گمگشته» (نوشتهٔ محمدرضا شیخالاسلامی)
کارگردانی تئاتر «وحشی» (نوشتهٔ چخوف)
کارگردانی تئاتر «پابرهنه در پارک» (نوشتهٔ نیل سیمون)