رابین مک‌لورین ویلیامز (به انگلیسی: Robin McLaurin Williams) (زاده ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۵۱ – مرگ ۱۱ اوت ۲۰۱۴) هنرپیشه و کمدین آمریکایی بود. وی برنده جوایز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی، جایزه ساترن نقش اول مرد و گرمی شده بود.

وی در سن ۶۳ سالگی خودکشی کرد.

نکته‌هایی از زندگی

    در ماه اکتبر سال ۱۹۹۷ در رتبه ۶۳ از فهرست «صد ستاره برتر تاریخ سینما» مجله «امپایر» قرار گرفت. البته همان سال نشریه «انترتینمنت ویکلی» او را به عنوان «بامزه‌ترین مرد زنده جهان» انتخاب کرد.
    او، رابرت دنیرو و فرانسیس فورد کوپولا (که از همسایگانش بود) مالک رستوران روبیکن در سان فرانسیسکو هستند.
    در زمان ساخت فهرست شیندلر (۱۹۹۳) استیون اسپیلبرگ بارها با او تماس گرفت و صدای او را روی بلندگو گذاشت تا ویلیامز بتواند برای بازیگران و عوامل فیلمش جوک تعریف کند و حال‌وهوای آن‌ها را تغییر بدهد. ویلیامز اغلب از شخصیتش در پویانمایی علاءالدین بهره می‌برد.
    در ماه مارس ۲۰۰۹ با موفقیت عمل قلب باز را پشت سر گذاشت و از آن پس گیاه‌خوار شد.
    در سپتامبر ۲۰۰۶ با سلامت کامل از مرکز توان‌بخشی درمان اعتیاد به الکل مرخص شد. او پیش از این در دهه ۱۹۸۰ هم یک بار بر اعتیادش به مواد مخدر و الکل غلبه کرده بود.
    یک بار جیمز لیپتون از او پرسید که وقتی وارد بهشت می‌شود از خدا چه درخواستی دارد که پاسخ داد: «یک صندلی در ردیف اول کنسرت ولفگانگ آمادئوس موتسارت و الویس پرسلی.»
    شمایل‌های کمدی زندگی او، جاناتان وینترز و ریچارد پریور بودند.

مرگ

در تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۱۴ جسد ویلیامز در خانه‌اش در منطقه غیرصنعتی تیبورون، کالیفرنیا، حوالی ساعت ۱۱:۵۵ صبح پیدا شد و مرگ او رسماً در ساعت ۱۲:۰۲ بعد از ظهر در سن ۶۳ سالگی تأیید شد. پلیس کالیفرنیا تأیید کرد دلیل مرگ رابین ویلیامز، خودکشی بوده است. او خود را در ویلایی که همراه همسرش در آن زندگی می‌کرد، حلق‌آویز کرد.وی در چند سال اخیر از افسردگی شدید رنج می‌برد و خود به صراحت از مصرف کوکائین و الکل سخن می‌گفت. چند بار نیز برای ترک به مواد مخدر تلاش کرده بود با توجه به گفته‌های ناشر رابین ویلیامز نیز، او قبل از مرگ از افسردگی رنج می‌برده است، اگرچه این ناشر گزارش‌های مبنی بر خودکشی ویلیامز را قبول نکرده است.آزمایش پزشکی قانونی و تست سم شناسی برای ۱۲ اوت برنامه‌ریزی شده است. یک ماه پیش، ویلیامز خود را به مرکز درمان اعتیاد «هازلدن» در لیندستروم، مینه‌سوتا برای ادامه موارد اعتیاد به الکلش معرفی کرده بود. سوزان اشنایدر، همسر رابین ویلیامز گفت که او در زمان مرگ به پارکینسون مبتلا بود. سوزان اشنایدر گفت که بیماری پارکینسون همسرش در مراحل اولیه بود، ولی او هنوز آمادگی لازم را برای اعلام عمومی ابتلایش به این بیماری نداشت. مقام‌های ایالت کالیفرنیا می‌گویند در آزمایش‌هایی که در پی خودکشی رابین ویلیامز از جسد او به عمل آمد، نشانی از الکل یا مواد مخدر دیده نشده است.
واکنش‌ها

    باراک اوباما رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در پیامی در توییتر، چنین ابراز تأسف کرد: «او ما را به خنده واداشت. به گریه واداشت. او توانست در نهایت همه عناصر روح انسان را به تأثر وادارد.»
    همسر ویلیامز، سوزان اشنایدر اظهار داشته است که: «من همسرم و بهترین دوستم را از دست داده‌ام. در حالی که دنیا یکی از محبوب‌ترین و زیباترین انسان‌هایش را از دست داد. من به کلی دل شکسته هستم.»
    مشاهیر به ادای احترام به ویلیامز پرداختند. از جمله همکار کمدینش استیو مارتین در توییتر خود نوشت: «نمی‌توانم حیرت‌زده‌ تر از این شوم که رابین ویلیامز، استعداد بزرگ، همکار و روح واقعی از دست رفته است.»
    بر پایه گزارش مجله پلاس وان در فوریه ۲۰۱۸ در پنج ماه بعد از مرگ رابین ویلیامز، میزان خودکشی به مقدار ۱۰ درصد بیشتر از پیش‌بینی‌های عادی افزایش پیدا کرد. اما این موضوع کاملا قابل اثبات نیست. خطر بالقوه تقلید از افراد مشهور برای سازمان‌های بهداشت عمومی، پدیده‌ای شناخته شده است. پس از این افزایش آمار خودکشی، سازمان خیریه ساماریتنز، نسبت به شمار زیاد گزارش‌های منتشره در باره خودکشی این بازیگر و جزییات ارائه شده در این باره هشدار داد.