سیلوستر گاردنز اِستالون (به انگلیسی: Sylvester Gardenzio Stallone) معروف به سیلوِستِر اِستالون (شناخته شده در ایران به سیلوستر اِستالونه) (زادهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۹۴۶) بازیگر، کارگردان و نویسندهٔ آمریکایی و برنده جایزه گلدن گلوب است. وی را عمدتاً به‌خاطر نقش‌های اکشنش در فیلم‌های هالیوودی می‌شناسند. دو نقش به‌یادماندنی استالونه، یعنی رَمبو و راکی مهم‌ترین نقش‌های او هستند که در به شهرت رساندنش بسیار تأثیر گذار بوده‌اند. وی علاوه بر بازیگری، نویسندگی این فیلم‌ها را نیز بر عهده داشت.

سیلوستر استالونه به‌خاطر بازی در فیلم راکی دو بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار، یکی برای بهترین بازیگر و دیگری برای بهترین نمایشنامه شد. وی سومین بازیگر تاریخ بود که به‌خاطر یک فیلمش، نامزد دریافت این دو جایزه شد. پیش از او فقط چارلی چاپلین و اورسن ولز به این افتخار نائل شده بودند.

فیلم راکی، علاوه بر دیگر پیروزی‌هایش، توانست در فهرست ملی ثبت فیلم و موزهٔ اسمیتسونین نیز به ثبت برسد.

وی پس از ایفای نقش در قسمت هفتم سری فیلم‌های راکی «کرید» موفق به دریافت جایزهٔ گلدن گلوب برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. همچنین او با کسب دو نامزدی اسکار برای نقش راکی بالبوا در حال حاضر جزء تنها شش بازیگری است که با بازی در یک نقش دوبار نامزد اسکار شده‌اند «آل پاچینو، پال نیومن، بینگ کراسبی، پیتر اتول،، کیت بلانشت و خودش»

در پی انتشار خبرهایی حاکی از علاقه دونالد ترامپ، در به‌کارگیری سیلوستر استالونه در کابینه‌اش، برای هدایت مؤسسه «پشتوانه ملی برای هنرها» بود، او اعلام کرد هرچند که از پیشنهاد همکاری با مؤسسه پشتوانه ملی برای هنرها به «خود می‌بالد»، اما، قصد ندارد ریاست این نهاد فرهنگی را بر عهده بگیرد.

کودکی

سیلوستر گاردنز استالونه در نیویورک سیتی به دنیا آمده‌است. وی فرزند ارشد خانواده‌ای است که پدرش «فرانک استالونه» و مادرش «جکی لابوفیش» بود. پدرش آرایشگر و مادرش رقاص و منجم بود. پدر سیلوستر زاده ایتالیا بود و در دهه ۱۹۳۰ به آمریکا مهاجرت کرده‌است اما مادرش از نسب اوکراینی - فرانسوی است. برادر کوچک سیلوستر استالونه، فرانک استالونه، بازیگر و موسیقی‌دان است.

به دلیل مشکلاتی که مادرش بر اثر کار از آن‌ها رنج می‌برد، در هنگام زایمان پزشک مربوطه مجبور به استفاده از فورسپس بود، ولی به‌خاطر یک اشتباه، سیلوستر دچار مشکل عصبی و نوعی معلولیت در صورتش می‌شود. قسمت پایین سمت چپ صورت، شامل قسمتی از لب، زبان و چانهٔ او فلج است. در اثر این اتفاق بود که صورت سیلوستر حالت غم‌آلود به خود گرفته و نوع حرف زدنش نیز کمی نامفهوم است. وی مسیحی کاتولیک است.

در اوایل ۱۹۵۰ پدر خانواده تصمیم می‌گیرد برای ادامه زندگی به واشینگتن برود تا در آن جا خود یک آرایشگاه و همسرش یک باشگاه ورزشی تأسیس کند. این زوج زمانی که سیلوستر ۹ ساله بود از هم جدا شدند و سیلوستر در ادامه به همراه مادرش زندگی کرد. سیلوستر سابقه تحصیل در یک آکادمی نظامی، میامی «دد کالج» و دانشگاه میامی را دارد.

بازیگری

اولین کار سینمایی او بازی در فیلم مهمانی در خانه کیتی نام داشت. سالها بعد، زمانیکه استالون به شهرت رسید، سازندگان این فیلم آن را با نام جدید مرد ایتالیایی - اشاره به نام مستعار کاراکتر راکی بالبوآ در فیلم راکی - روانه بازار کردند.

نقش‌های اولیه استالونه بسیار کوتاه و کم‌اهمیت بودند که از آن‌ها می‌توان به فیلم موزها ساخته وودی آلن اشاره کرد که استالون در یک پلان در نقش یک جیب بُر ظاهر شده‌است.

راکی

استالونه پس از بازی در چند فیلم ضعیف دیگر، شبی با دیدن مسابقه بوکس محمد علی کلی به فکر نوشتن فیلمنامه راکی افتاد. همان شب شروع به نوشتن فیلمنامه راکی کرد و آن را سه روزه به پایان رساند. استالونه تلاش بسیاری کرد فیلمنامه راکی را بفروشد ولی برای فروش آن شرطی هم داشت. شرط استالون این بود تا خودش نقش اصلی را بازی کند، ولی جان آویلدسن (کارگردان) و تهیه‌کننده مایل بودند برای بازیگر نقش راکی از یک هنرپیشه مطرح استفاده کنند. کاندیدای این نقش برت رینولد و جیمز کان بودند اما استالونه سرانجام موفق شد آن‌ها را متقاعد کند و خودش نقش راکی بالبوآ را بازی کند.

سرمایه فیلم یک میلیون دلار بود، ولی فروش خیره کنندهٔ ۲۱۳ میلیون دلاری آن، استالونه را یک‌شبه به شهرت رساند. راکی نه تنها از لحاظ بازرگانی بلکه از لحاظ هنری یک پیروزی بی‌نظیر بود. این فیلم در سال ۱۹۷۶ جایزه اسکار بهترین فیلم را کسب کرد.

نامزدی جایزه اسکار

بعد از اکران فیلم راکی، راجر ایبرت منتقد سرشناس سینمای جهان، استالونه را مارلون براندو ی جدید سینما خواند. استالونه برای این فیلم نامزد جایزه اسکار شد. قسمت‌های دوم، سوم و چهارم راکی را خود استالون کارگردانی کرد.

اوج موفقیت این سری (از لحاظ فروش) قسمت چهارم بود که به فروش فوق‌العاده ۳۰۰ میلیون دلار دست یافت. اما قسمت پنجم را که جان آویلدسن (کارگردان قسمت نخست) کارگردانی کرد، در گیشه شکست سختی خورد.

در سال ۲۰۰۶ استالون قسمت ششم راکی را تحت عنوان راکی بالبوآ کارگردانی کرد که مورد توجه منتقدین قرار گرفت.

در میان بهترین قهرمانان فیلم‌های هالیوود نام استالونه در نقش راکی بالبوآ پس از گریگوری پک در نقش آتیسوس فینچ، هریسون فورد در نقش ایندیانا جونز، شان کانری در نقش جیمز باند، همفری بوگارت در نقش ریک بلین، گری کوپر در نقش ویل کین و جودی فاستر، در نقش کلاریس استارلینگ، در مقام هفتم قرار دارد.

رمبو

او در سال ۱۹۸۰ در فیلم اولین خون نقش جان رمبو را که یک سرباز جنگ ویتنام بود بازی کرد. نقشی که قرار بود در ابتدا استیو مک کوئین آن را بازی کند که با مرگ مک کوئین، این نقش به استالون رسید. این فیلم و دنباله‌هایش (به خصوص قسمت دوم) به موفقیت بی نظیری دست یافتند. رمبو: اولین خون قسمت دوم سیصد میلیون دلار و رمبو ۳ صد و نود میلیون دلار در جهان فروش رفتند. استالونه در سال ۲۰۰۸ قسمت چهارم این سری را تحت عنوان جان رمبو کارگردانی کرد.

کارگردانی

استالونه کارگردانی را با فیلم کوچه بهشت محصول سال ۱۹۷۸ آغاز کرد در حالی که فیلمنامه‌نویس و هنرپیشه آن نیز بود. پس از آن فیلم‌های زنده ماندن (دنباله‌ای بر فیلم تب شنبه شب)، راکی ۲، راکی ۳، راکی ۴، راکی بالبوآ (راکی ۶)، جان رمبو (رمبو ۴) و یکبار مصرف‌ها را کارگردانی کرد.

رد پیشنهاده

استالونه پیشنهاد بازی در فیلم‌های نابودگر و جان‌سخت را رد کرده‌است.

نقاشی

به گفته خود استالونه مهارت او در نقاشی «خیلی بهتر» از بازیگری است. او که خالق صدها نقاشی است، سال ۲۰۱۵ مجموعه‌ای از آثار خود را در موزه هنرهای مدرن شهر نیس در فرانسه به نمایش گذاشت. همچنین، سال ۲۰۱۳ موزه دولتی روسیه در سن پترزبورگ برگزار کننده نمایشگاه بزرگی از نقاشی‌های سیلوستر استالونه بود.[۳]

زندگی شخصی

استالون سه بار ازدواج کرده‌است. همسر اولش ساشاچاک (از ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۵) که یک عکاس بود و در نگارش فیلمنامه راکی، کمک‌های شایانی به استالون کرد. ساشا پس از قبول شدن در تست بازیگری در نقش اول فیلم play it as it lays با مخالفت استالونه رو به رو شد. استالونه به او اجازه خروج از نیویورک را نداد! و بهانه‌اش هم این بود که برای تایپ فیلمنامه‌هایش به او نیاز دارد. حاصل این ازدواج، دو فرزند بود به نام‌های سیج و سرجو است که سیج از دنیا رفته‌است.

همسر دوم استالونه بریگیته نیلسن (از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۷) نام داشت که یک بازیگر بود. این ازدواج فقط دو سال به طول انجامید ولی به شدت مورد نظر رسانه‌ها قرار گرفت. این دو در فیلم راکی ۴ و سپس کبری بایکدیگر هم‌بازی بود.

همسر سوم استالونه جنیفر فلیون (از ۱۹۹۷ تا کنون) نام دارد که یک مدل است. فلیون در چهارده اگوست سال ۱۹۶۸ در شیکاگو به دنیا آمده و مدرک دانشگاهی وی در رشته اقیانوس‌شناسی می‌باشد. استالونه و فلیون در قصر بلنهایم واقع در آکسفورد شایر انگلستان ازدواج نمودند. حاصل این ازدواج سه فرزند دختر به نام‌های سوفیا، سیستن و اسکارلت است.

خواهر ناتنی سیلوستر در سن ۴۸ سالگی بر اثر سرطان ریه از دنیا رفت. مرگ خواهرش ۶ هفته بعد از مرگ پسرش، سیج اتفاق افتاد. خواهرش پس از تصمیم به ترک بیمارستان، در خانه مادری از دنیا رفت.

سیلوستر استالونه مدتی به دلیل مشغله کاری در بازیگری به کلیسا نمی‌رفت. اما زمانی که دخترش به شکل بیمار به دنیا آمد، به یاد ایمانش در دوران کودکی افتاد و اکنون وی یک مسیحی بسیار فعال کاتولیک است.

طی چند سال اخیر، سیلوستر برای پوشاندن زخم‌های روی بدنش که از فیلم‌برداری فیلم‌های پیشینش روی بدنش باقی مانده، شروع به انجام تعدادی خالکوبی کرده که اولین خالکوبی خود را به‌خاطر ۳ دخترش، تصویر ۳ رز را روی بدنش کشید. وی برای اولین بار و در فیلم بی‌مصرف‌ها این خالکوبی‌ها را نشان داد.

مصدومیت

به‌دلیل فعالیت‌های بدنی در فیلم‌ها و اصرار سیلوستر به انجام همهٔ بدل‌کاری‌های نقشش، وی چندین آسیب‌دیدگی مختلف دارد. به‌عنوان نمونه، در فیلم راکی ۴، سیلوستر به دولف لاندگرن می‌گوید که با تمام زورت به سینه‌ام مشت بزن، و بعد وقتی چشمانش را باز می‌کند در بیمارستان بستری شده‌است. همچنین، سرِ صحنهٔ یک مبارزه با استیو آستین در فیلم یک‌بارمصرف‌ها، گردنش می‌شکند.

انگشت‌های سیلوستر نیز به‌خاطر دریافت یک پنالتی از پله در فیلم فرار به سوی پیروزی شکست.

علایق

استالونه یکی از طرفداران سینمای بالیوود است. او در یک فیلم هندی به نام «عشق بیچاره» همراه با آکشی کومار و کرینا کاپور نیز در سال ۲۰۰۹ به ایفای نقش پرداخت.

سیارهٔ هالیوود

وی به‌همراه آرنولد شوارزنگر و بروس ویلیس مالک رستوران‌های زنجیره‌ای سیارهٔ هالیوود هستند.

 فیلم‌شناسی سیلوستر استالونه

فیلم‌های مهم[ویرایش]

بدرود، محبوبم - (۱۹۷۵)

مسابقه مرگ ۲۰۰۰ - (۱۹۷۵)

راکی - (۱۹۷۶)

مشت - (۱۹۷۸)

راکی ۲ - (۱۹۷۹) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

فرار بسوی پیروزی - (۱۹۸۱)

راکی ۳ - (۱۹۸۲) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

اولین خون - (۱۹۸۲)

رمبو: اولین خون قسمت دوم - (۱۹۸۵)

راکی ۴ - (۱۹۸۵) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

کبرا - (۱۹۸۶)

رمبو ۳ - (۱۹۸۸)

زندان - (۱۹۸۹)

راکی ۵ - (۱۹۹۰)

صخره‌نورد - (۱۹۹۳)

تخریبچی - (۱۹۹۳)

قاضی درد - (۱۹۹۵)

آدمکش‌ها - (۱۹۹۵)

روشنایی روز - (۱۹۹۶)

شهرک پلیس - (۱۹۹۷)

کارتر را بگیرید - (۲۰۰۰)

راندن-(۲۰۰۱)

پادزهر - (۲۰۰۲)

انتقام آنجلو - (۲۰۰۲)

بچه‌های جاسوس ۳ - (۲۰۰۳)

راکی بالبوآ - (۲۰۰۶) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

جان رمبو - (۲۰۰۸) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

بی‌مصرف‌ها - (۲۰۱۰) (همچنین نویسنده فیلمنامه و کارگردان)

بی‌مصرف‌ها ۲- (۲۰۱۲)

گلوله به سر - (۲۰۱۳)

مبارزه کینه - (۲۰۱۳)

نقشه فرار - (۲۰۱۳)

بی‌مصرف‌ها ۳ - (۲۰۱۴)

منو بگیر - (۲۰۱۴)

کرید (راکی ۷) ۲۰۱۵

نامزدی جایزه تمشک طلایی

سیلوستر استالونه تاکنون ۱۴ بار نامزد دریافت جایزه تمشک طلایی شده‌است و ۴ بار این جایزه به او تعلق گرفته‌است. او در هر دو زمینه تعداد نامزدی و تعداد دریافت جوایز پیشتاز است. گفتنی است که جایزه تمشک طلایی هر سال، درست شب قبل از برگزاری مراسم اسکار، به بدترین‌های سینما تعلق می‌گیرد. این جایزه از یک تمشک پلاستیکی بر روی یک پایه پلاستیکی تشکیل شده که اسپری طلایی رنگ بر روی آن زده شده‌است.