واشینگتن اروینگ (به انگلیسی: Washington Irving)، نویسنده و سیاست‌مدار آمریکایی، مقاله‌نویس، شاعر، سفرنامه‌نویس، زندگی‌نامه‌نویس و خالق داستان‌های کوتاه است که از این رو او را پدر داستان‌های کوتاه در ادبیات آمریکا می‌دانند.

زندگی

فرزند یک بازرگان اسکاتلندی‌تبار در ۳ آوریل ۱۷۸۳ میلادی در نیویورک دیده به جهان گشود. نامش را از جورج واشینگتن برگرفتند و او را «واشینگتن» نام نهادند. پس از دریافت دانش‌نامه در رشته حقوق، فعالیتش را با نگارش مقالات در نشریات مختلف آغاز کرد. در سال‌های (۱۸۰۴–۱۸۰۶) به اروپا سفر کرد و در سال ۱۸۰۹ نامزدش را (ماتیلدا هوفمان) در سانحه‌ای از دست داد و مدت‌ها در اثر فقدان وی دچار آشفتگی روحی و ناآرامی بود. در سال ۱۸۰۹ کتاب «تاریخ نیویورک» را تحت نام مستعار «دیدریش کنیکربوکر» منتشر ساخت و تحت همین نام به عنوان نویسنده‌ای شوخ‌طبع و طنزنویس به اشتهار رسید. در سال ۱۸۱۵ دوباره به اروپا رفت و پس از اقامت در لیورپول و سرپرستی تجارت‌خانه پدرش که پس از چندی ورشکسته شد، تا سال ۱۸۳۲ در آن‌جا اقامت گزید و در شهرهای درسدن، لندن و پاریس به‌سر برد و سرانجام پس از آشنایی با خانم «مری شلی» در سال ۱۸۲۶ عازم اسپانیا شد.

در سال ۱۸۱۹ اروینگ مجموعهٔ داستانی به نام «کتاب پیش‌نگار جفری کرایون»∗ که شامل کلمات و داستان‌های کوتاه بود منتشر ساخت. در این هنگام به او به نام اولین نویسنده آمریکایی که در خارج از ایلات متحده به شهرت رسیده‌است، نامی شد. وی بعدها به جهت آفرینش داستان‌های کوتاه آمریکایی شهرت یافت. داستان «ریپ فان وینکل» که شرح حال مردی است که از دست همسر سلطه‌جوی خود سر به کوه و بیابان می‌گذارد و با نوشیدن معجون جادویی به خوابی بیست‌ساله فرومی‌رود، در سال ۱۸۰۹ به پایان رساند. این داستان برداشتی است از یک افسانه آلمانی به نام «راهب هایسترباخ»∗. کتاب «حماسه اسلیپی هولو» ∗ نیز برگردانی از آثار «گوتفرید آگوست بورگر» شاعر و نویسنده آلمانی (۱۷۴۷–۱۷۹۴) و «یوهان کارل آگوست موزِ اِوس» نویسنده، منتقد ادبی و زبان‌شناس آلمانی است. در سال ۱۸۴۲ میلادی، واشینگتن اروینگ کتاب «Bracebridge Hall» را که دربرگیرندهٔ مجموعهٔ داستان‌های کوتاه و دنباله «کتاب پیش‌نگار جفری کرایون» بود، منتشر کرد.

کتاب «داستان‌های یک مسافر» که نمودی از مناظر اروپا بود، در سال ۱۸۲۴ منتشر شد. مجموعه داستانی به نام «حکایاتی از الحمرا» و «تاریخچه تسخیر گرانادا» نیز از آثار واشینگتن اروینگ است که در آن‌ها مسیحیان را به وحشی‌گری علیه فرهنگ برتر موریتانی متهم می‌سازد. اروینگ از سال (۱۸۳۲–۱۷۴۲) در آمریکا سکونت گزید و در داستان‌هایش به موضوع‌های آمریکایی پرداخت.