تنها مستند بلند کارگردانی شده توسط پل توماس اندرسون که طی مدتزمانی ۵۴ دقیقهای تبدیل به تجربهای کنجکاوکننده و لذتبخش میشود، هیچوقت به اکران عموم درنیامد. چرا که سازندگان پس از اکران کردنش در جشنوارهی فیلم نیویورک آن را به سرعت روی پلتفرمهای اینترنتی/استریممحور پخش فیلم قرار دادند تا هرکس که میخواهد، سراغ دقایق و قصههای پنهانشده در دل آن را بگیرد. فیلمی دربارهی یک جامعهی متفاوت و انرژی و حیاتی که نوعی بهخصوص از موسیقی به زندگی افراد حاضر درون آن میبخشد. Junun که در تیم ساخت خود از افرادی فعال و شناختهشده در دنیای موسیقی هم بهره میبرد و توانست به خوبی جادوی آهنگهایی ناآشنا برای مخاطب غیرهندی را نشان تماشاگرها بدهد، محصولی متفاوت است که نه وقت زیادی از شما میگیرد و نه دیدن آن احساس مواجهه با تکرار مکررات را دارد. پس اگر میخواستید فیلمی بناشده روی موسیقی را به هدف شناخت یک فرهنگ و دیدن گوشهای از زندگی متفاوت برخی انسانهای حاضر در همین جهان خودمان ببینید، فرصت دیدن «جنون» در اولین زمان ممکن را از دست ندهید.