طبل بزرگ زیر پای چپ فیلمی جنگی به کارگردانی کاظم معصومی محصول سال ۱۳۸۳ کشور ایران است.
داستان فیلم نگاه معمول فیلمهای ایرانی جنگ ایران و عراق دربارهٔ جنگ را به چالش میکشد و نفس جنگ را از لابلای قداست بیرون میکشد. در واقع فیلم گوشهای از جنگ را نشان میدهد که در آن هر دو طرف به خاطر طولانی شدن جنگی که میشد سه ساله به صلح برسد، به پوچی رسیدهاند. این نگاه دیدگاه حکومتی مربوط به جنگ را که غالباً از آن با عنوان دفاع مقدس یاد میکند را نقض میکند. شاید همین نگاه دیگر گونه باعث شد تا مدتها وزارت ارشاد اسلامی از اکران فیلم ممانعت به عمل آورد
خلاصه داستان
حافط تنها بازمانده از گروهانی از ارتش ایران است که در خاک ریز نیروهای ایران ماندهاست؛ و به جمعآوری اجساد کشته شده گان ایرانی میپردازد. در این حین یحیی فرمانده به همراه سربازش مهران تنها بازماندگان گروهان ایرانی که در عملیات ایذایی شب گذشته شرکت داشتهاند تازه از راه رسیدهاند و در خاکریز حافظ پناه گرفتهاند. مهران از پای چپ زخمی شدهاست. به دلیل شدت جراحات، فرمانده با کمک حافظ پای چپ مهران را هنگام بیهوشی وی قطع میکنند.
مشکل کمبود حاد آب، مهران را کلافه کرده و مهران نیز کل گروه را کلافه نموده است. از طرفی به نظر میرسد تشنگی طاقت عراقیها را نیز در سنگر مقابل بریدهاست. سرانجام حافظ پرچم سفید علم میکند و به سمت تنها برکه آبی که در بین خاکریز ایرانیها و عراقیها واقع شده میرود تا آب بردارد. از طرف خاکریز عراقی نیز یک نظامی با پرچم سفید به طرف برکه رفته و آب برمیدارد. صدای توپخانه که گلوله آن در نزدیکی سنگر ایرانیها فرود میآید؛ این آتشبس موضعی را برهم میزند. فرمانده که از ابتدا به رفتار طرف عراقی مشکوک بوده، نظامی عراقی را باضرب گلوله از پای درمیآورد. اما پس از بررسی درمییابد که طرف عراقی تنها بوده و سوءنیتی نداشتهاست. در انتهای فیلم، فرمانده ایرانی، با انفجار نارنجکی به زندگی خود پایان میدهد