« کینگزمن : سرویس مخفی » عنوانی غافلگیر کننده در سال 2014 بود که توانست توجهات را به خود جلب نماید. فیلم هیجان انگیز و جذابی که به راحتی آدرنالین خون تماشاگر را افزایش می داد و بطور غیر منتظره ای سرگرم کننده بود. موفقیت « کینگزمن » باعث گردید تا تهیه کنندگان به سرعت دست به کار شده و به فکر ساختن دنباله ای برای این اثر باشند. تلاشی که خیلی زود نتیجه داد و کلیه عوامل فیلم اعلام کردند که در دنباله آن حضور خواهند داشت تا بار دیگر حال و هوای جیمزباندی را تجربه نمایند!

قسمت دوم « کینگزمن : حلقه طلایی » از جایی آغاز می شود که مخفیگاه اعضای سرویس در یک حمله از بین می رود و تنها در این بین اگزی ( تارون اگرتون ) ، پرینسس تیلد ( هانا آلستروم ) و مرلین ( مارک استرانگ ) جان سالم به در می برند. آنها که دیگر پایگاه خود را از دست داده اند، متوجه می شوند که در پشت نقاب این حملات و جنایت ها، زنی به نام پاپی ( جولیان مور ) حضور دارد که مافیای مواد مخدر است اما او ایده مخربی در سر دارد و قصد دارد ثبات جهان را بهم بریزد و...

کارگردانی « حلقه طلایی » متیو وان می باشد که ساخت قسمت نخست این مجموعه را نیز برعهده داشته است. این مسئله امتیاز بزرگی برای یک اثر محسوب می شود چراکه سازنده اشراف بیشتری به کلیت داستان دارد می تواند نتیجه بهتری برای مخاطب رقم بزند. وان در قسمت دوم تلاش کرده تا فاکتورها و ویژگی های مثبت قسمت نخست را حفظ کرده و در عین حال ویژگی های جدیدی به داستان اضافه نماید تا تماشاگر تجربه هیجان انگیزتری را در مقایسه با قسمت نخست تجربه نماید. اما مشکل اینجاست که محاسباتِ وان برای رقم زدن چنین تغییراتی چندان دقیق نبوده است.

بزرگترین مشکل « کینگزمن : حلقه طلایی » را باید در فیلمنامه اثر برشمرد که در مقایسه با قسمت نخست، با دقت و وسواس کمتری به رشته نگارش درآمده است. در قسمت اول مخاطب با شخصیت های جذابی مواجه می شد که به خوبی توانسته بودند داستان ساده اما پرداخت شده فیلم را به جلو هدایت نمایند، شخصیت هایی که واقعی و با ویژگی های انسانی بودند. اما در قسمت دوم علاوه بر شخصیت های قسمت نخست، یک دوجین شخصیت عجیب و غریب به داستان اضافه شده است که اگرچه همگی آنان فانتزی و دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند اما نمی توانند تبدیل به شخصیت شوند و در حد تیپ باقی مانده اند.

در واقع فیلمنامه « حلقه طلایی » به نظر می رسد که براساس الگوی بازیهای کامپیوتری نوشته شده بطوریکه شخصیت های داستان از نقطه A به B می رسند و در آنجا با " غولاخرهایی " مواجه می شوند که توانایی های منحصر به فرد دارند و اگزی و رفقایش باید از پس آن برآیند. این روش در ذات، برای یک فیلم اکشن اتفاق ناخوشایندی محسوب نمی شود و حتی می تواند باعث سرگرمی تماشاگر شود، اما تفاوت یک فیلم سینمایی و بازی کامپیوتری در اینجاست که انتظار می رود در یک اثر سینمایی، چیزی بیشتر از مبارزات تن به تن در اختیار مخاطب قرار گیرد تا بتواند در لحظات صلح، قهرمانان داستانش را باور نماید. اتفاقی که در قسمت نخست رخ داد اما در « حلقه طلایی » جایش را بطور کامل به دیوانگی های اکشن سپرده است!

« حلقه طلایی » در بخش اکشن و جلوه های ویژه نیز در مقایسه با قسمت اول، استفاده بیشتری از CGI انجام داده که باعث شده وجه رئال ( واقعیت گرایی ) اثر دچار کاهش شود. در فیلم گاهاً صحنه هایی به چشم می خورند که بطور کامل با افکت های کامپیوتری ساخته شده اند و میزان واقع گرایی در آن در حداقل میزان ممکن قرار دارد. در قسمت نخست، سکانسی در کلیسا وجود داشت که هنوز یکی از برترین سکانس های اکشن سالهای اخیر می باشد که بسیار چشم نواز و هیجان انگیز می باشد. سکانسی که نبوغ و خلاقیت کارگردانی متیو وان در آن به چشم می خورد اما قسمت دوم فارغ از چنین خلاقیت هایی می باشد و در عوض، افکت های کامپیوتری بی پایان جایگزین شده که روح اثر را خدشه دار کرده است.

با اینحال نمی توان از دستاوردهای فیلم در بخش فیلمبرداری چشم پوشی کرد. فیلمبرداری اثر با بهترین قاب بندی های ممکن انجام شده است و مخصوصاً در سکانس های اکشن، در بهترین موقعیت ممکن قرار گرفته تا بتواند جزئیات بیشتری را به تصویر بکشد. اکشن فیلم نیز اگرچه تعدد آن بسیار زیاد است و فرصت نفس کشیدن به مخاطب نمی دهد، اما به هر روی، مخاطبش را ناامید نمی کند و آنچه که در بخش اکشن از یک اثر انتظار می رود را فراهم می نماید. « حلقه طلایی » در بخش اجرای اکشن قطعاً نمره قبولی را می گیرد اما در زمانبندی اجرا و میزان آن، دچار نوعی آشفتگی است.

تیم بازیگری فیلم نیز مانند قسمت اول، بهترین اجرا را از خود به نمایش گذاشته اند. تارون اگرتون کماکان در نقش اصلی فیلم می درخشد و مارک استرانگ نیز بازی خوبی از خود به نمایش گذاشته است. ستاره های اضافه شده به فیلم که شامل چنینگ تاتم، جف بریجز، هالی بری و جولیان مور می شود نیز وزنه بازیگری « کینگزمن : حلقه طلایی » را افزایش داده اند و نتیجه کار هم قابل قبول است. در این میان جولیان مور اگرچه بازی خوبی از خود به نمایش گذاشته، اما پرداخت شخصیت او خیلی شبیه به بدمن های قصه نیست و در واقع او شبیه به همه چیز است به جز شخصیت منفی قصه!

« کینگزمن : حلقه طلایی » در ارائه دوباره آنچه که در قسمت نخست برگ برنده او محسوب می شد، زیاده روی کرده و همین مسئله باعث شده تا بدیع بودن اثر رنگ ببازد و شبیه به آثار اکشن معمولِ این روزهای سینما شود کهCGI از سر و کول آنها بالا می رود! با اینحال، کماکان « حلقه طلایی » می تواند مخاطبین قسمت نخست را راضی کند البته با این شرایط که سطح انتظاراتشان که با تماشای قسمت نخست بالا رفته بود تا بخش زیادی کاهش یابد. « کینگزمن : حلقه طلایی » در نهایت با تمام ضعف هایش، مخاطب را سرگرم می کند و این مهمترین ویژگی یک اثر اکشن محسوب می شود.