زمانی که اولین قسمت از سری فیلمهای « مقصد نهایی » را دیدم، سوژه ی این فیلم را تحسین کردم و امیدوار شدم که ژانر ترسناک در آغاز قرن بیست و یکم یه قدم به جلو برداشته و جنس ترساندنش هم تغییر کرده است. « مقصد نهایی » فیلم خوش ساختی بود که در آن همه نوجوانان فیلم به شکلی ناخوشایند توسط تقدیر کشته می شدند. قسمت دوم این فیلم اما بهترین در بین تمام قسمتها بود. مطمئنا کسانی که تمام قسمتهای این فیلم را تماشا کرده اند، صحنه ی مربوط به بزرگراه در قسمت دوم و آن تصادف وحشتناک که استادانه ساخته شده بود را بخاطر دارند. اما بعد از قسمت دوم رفته رفته کیفیت این فیلم دچار تنزل شد و تا این آخری که در سال 2009 با عنوان عجیب « مقصد نهایی سه بعدی » اکران شده بود هم ادامه یافت. حالا قسمت پنجم این سری فیلمها در حالی اکران شده که باز هم شاهد تکرار مکرر سوژه ی اولیه فیلم هستیم که اینبار حتی جزییاتش هم خسته کننده تر از قسمت های قبل شده و تماشاگر اینبار باید یک مامور اعصاب خرد کن که به شکل آزار دهنده ایی از قربانیان نجات یافته بازجویی می کند را هم تحمل کنند.

داستان تمام این 5 فیلم تقریباً مشابه همدیگر است و اگر فیلم را از اواسط هم نگاه کنید متوجه خواهید شد که قضیه از چه قرار است اما اگر بخواهم خلاصه ایی برای این داستان بگویم این می شود که : نیکلاس دی آگوستو (سام لاوتون ) جوانی است که عاشق سرآشپز بودن و کار در یک رستوران معتبر است و... این نیکلاس روزی در روی یک پل در دست ساخت، همراه با دوستانش است که ناگهان به او الهام می شود که قراره این پل خراب شود و همه آنها به دیار باقی بشتابند اما قبل از این رخداد ، سم دوستانش را از این موضوع آگاه می کند و همگی آنها نجات پیدا می کنند. بعد از این ماجرا ماموری با نام بلوک ( کورتنی بی وینس ) به موضوع پیشگوئی سام از ماجرای فرو ریختن پل مشکوک می شود و جستجو از وی را آغاز می کند اما در ادامه این تحقیقات تک تک دوستان سم به رسم سنت دیرینه این فیلمها ، به شکل فجیعی به قتل می رسند تا یاد بگیرند که یا باید سر موقع بمیرند یا اینکه به بدترین شکل ممکن توسط جناب عزرائیل کشته شوند!.

در مورد « مقصد نهایی 5 » به نکات مهمی نمی توانم اشاره کنم زیرا اصلا چنین چیزی وجود ندارد!. فیلم بعد از 5 شماره همانی است که در قسمت اول توسط جیمز وانگ ساخته شده بود و حتی در مقایسه با آن فیلم ضعف های بیشتری هم دارد اما اجازه دهید ابتدا از نکات مثبت فیلم بگویم. برای طرفداران این سری از فیلمها بدون شک پرداخت و نحوه مرگ شخصیت ها مهمترین بحث فیلم است. باید خدمت این دوستان عرض کنم که کشت و کشتار در این فیلم مانند سابق حضور پر رنگی دارد و می تواند عطش طرفدارانش را حداقل برای یکبار سیراب کند. در این بین سکانسی در چشم پزشکی وجود دارد که واقعا آزار دهنده است!. حسی که تماشاگر در حین تماشای این سکانس خواهد داشت این است که میخی را در چشمانش فرو کرده اند و در حال چرخاندن آن هستند!. اما نکته جالب درباره این فیلم عکس العمل تماشاگران در سینما است که با لذتی وافر این صحنه ها را تماشا می کنند و هر بار که دَخل یکی از شخصیت های داستان می آید ، با همدیگر کلمه " Yes " را به نشانه تائید و لذت بردن از این صحنه فریاد می زنند!. نکته ی قابل ستایش دیگر در « مقصد نهایی 5 » فیلمبرداری بسیار خوب بریان پیرسون است که در سکانس ابتدایی فیلم در هنگام ریزش پل واقعاً شگفت انگیز است. در ادامه هم فیلمبرداری این فیلم بسیار تحسین برانگیز است اما ای کاش این هنر و دقت در فیلمی غیر از این اسلشر مورد استفاده قرار می گرفت. خوشبختانه یا متاسفانه ، صحنه های مربوط به کشت و کشتار شخصیت های این فیلم ( مخصوصاً سکانس چندش آور چشم پزشکی ) به بهترین نحو احسن و با ذکر تمام جزییات توسط بریان پیرسون فیلمبرداری شده است و شما می توانید از قتل این افراد با جزییات کامل آگاه شوید.

اما در باب نکات منفی باید عرض کنم که « مقصد نهایی 5 » نکته ی آزار دهنده ی جدیدی هم در خود دارد و همانطور که گفتم مامور بلوک اصلی ترین آن است. این مامور تجسس با حضورش در فیلم سبب شده تا ریتم فیلم کند شود و آن هیجان موردِ نیاز این فیلم که اصلی ترین دلیل تماشای  سری« مقصد نهایی » است از بین برود. ظاهرا نویسندگان این فیلم تنها او را به این دلیل به فیلم اضافه کرده اند تا هیجان تماشاگر را در هنگام تماشای فیلم بگیرد ، او را بر روی صندلی اش بنشاند و تعدادی دیالوگ بلا اسفاده برای او به نمایش در بیاورد. این تاخیر ها سبب شده تا برخلاف سری های قبل « مقصد نهایی » که انسانها بعد از فرار کردن از سرنوشت بلافاصله در جایی دیگر نفله می شدند، در این قسمت آنها زمانی که از دست عزرائیل فرار می کنند، ابتدا توسط آقای بلوک مورد بازجویی قرار بگیرند و سپس کشته می شوند!. این مامور بلوک بدجوری اعصاب خرد کن است.

کارگردان این قسمت از « مقصد نهایی » استیون کوال است که بعد از سالها دستیاری جیمز کامرون ، اینبار خودش تنها کارگردان فیلم است. کوال را می توان یکی از باتجربه ترین و سخت کارترین سینماگران در هالیوود به حساب آورد زیرا او تقریباً در تمام پروژه های مهم و وقت گیر جیمز کامرون نظیر « آواتار » ، « تایتانیک » و « ترمیناتور 2 » ، هم به صورت دستیار کارگردان و هم به عنوان سرپرست جلوه های ویژه فعالیت می کرده است. استیون کوال در « مقصد نهایی 5 » ثابت کرده که هنوز از زیر و بم کارگردانی به خوبی آگاه نشده و ضرباهنگ نامتوازن فیلم اصلی ترین دلیل برای این ادعاست. کوال اگرچه در نهایت، کشت و کشتار خلاقانه فیلم را به تماشاگر ارائه می کند ( البته در مقایسه با قسمتهای قبل این کشتارها کاهش پیدا کرده است ) اما فراموش کرده که اصلی ترین دلیل برای لذت بردن از سری فیلمهای « مقصد نهایی » در لبه پرتگاه نگه داشتن تماشاگر است و نه اینکه با دیالوگهای اضافه و بی معنا حوصله او را سر ببرد. اما در عوض پرداخت سکانسهای قتل به خوبی در این فیلم شکل گرفته است. نحوه مرگ شخصیت ها که در این مطلب به آن اشاره نمی کنم ، با ظرافتی مثال زدنی و به کمک CGI به خوبی ساخته شده و می تواند طرفداران پرشمار این سری فیلمها را راضی کند.

در نهایت باید بگویم که « مقصد نهایی 5 » نکته ی تازه ایی برای ارائه ندارد. تمام فرمول های فیلم همانی است که در قسمتهای قبل مورد استفاده قرار گرفته بود، با این فرق که اضافه گویی هم به آن اضافه شده است. «مقصد نهایی 5 » را علی رغم تمام ضعف هایی که در روایت داستان دارد به همه شما توصیه می کنم زیرا اگرچه فیلمنامه پر از اشکال است اما این فیلم فیلمبرداری خوب ، جلوه های ویژه دیدنی و از همه  مهمتر کشت و کشتار خلاقانه جناب عزرائیل را دارد که می تواند برای یکبار هم که شده شما را میخکوب کند.