پخش فصل دوم سریال وست ورلد ( Westworld ) بالاخره در اردیبهشت 97 آغاز شد. فصل نخست این سریال که توسط شبکه HBO تهیه و تولید شده، توانست رضایت بالای تماشاگران تلویزیونی را به خود جلب نماید که آمار جالب 13 میلیون میانگین مخاطب هفتگی را بر جای گذاشت. « وست ورلد » با اتکا بر فیلمنامه حساب شده خود و خلق خرده پیرنگ هایی که به خوبی ذهن مخاطبش را با پرسش مواجه می کرد، توانست فصل نخست را با بیشترین رضایت ممکن مخاطبینش به پایان برساند و آنان را برای یک ماجراجویی جذاب در فصل دوم تشنه نگه دارد.

فصل دوم « وست ورلد » مطابق انتظار با معرفی شخصیت های فصل نخست آغاز می شود تا چنانچه مخاطب به واسطه فاصله زمانی طولانی میان پخش فصل اول و دوم، تصویر تار و مبهمی از شخصیت های داستان داشته باشد، آن را برطرف سازد. اما با پخش قسمت دوم اطلاعات اطلاعات هیجان انگیزی در اختیار مخاطبین قرار گرفت و آن اینکه ربات های پارک « وست ورلد » تنها در این مکان سکونت ندارند بلکه توانسته اند از مرزها خارج شده و به دنیای خارج راه پیدا کنند. در این میان سریال تمرکز خود را بر روی شخصیت دلورس قرار داده که به ایده ای فراتر از یک ربات معمولی دست یافته و حالا همانند یک انسان می اندیشد که همین می تواند او را ترسناک تر از گذشته نماید!

دلورس که قرار بود یک مخلوق با کاربری مشخص باشد، حالا مانند خالقین اش عطش و جنون قدرت او را فراگرفته و به دنبال هویتی است که فکر می کند باید به آن برسد. در نقطه مقابل اما سریال ما را با رهبر شورشیان مواجه می سازد. فردی که مدتها مبارزه طاقت فرسایی را تجربه کرده تا بتواند بر دشمنانش پیروز شود و لقب فاتح را بدست آورد اما حالا پس از رسیدن به این آرزو، به پوچی رسیده و اعلام می کند که تمام مدت برای رسیدن به این لحظه تلاش کرده اما حالا که به آن رسیده هیچ احساسی ندارد! خالقین سریال با هوشمندی کامل از دلورس و رهبر شورشیان در کنار هم رونمایی کرده اند. اولی که انتظار آن می رفت مطیع باشد، حالا در پی کسب قدرت است و رسیدن به جایگاهی که رهبر شورشیان بدست آورده اما در طرف مقابل رهبر شورشیان خود به پوچی مطلق رسیده است! دَوران باطلی که وضعیت امروزِ انسان حریص و خشونت طلب را به چالش می کشد.

آنچه که در فصل اول « وست ورلد» باعث ستایش کار نویسندگان و در راٌس آن جاناتان نولان می شد، ایجاد گره های منطقی در کلیت اپیزودها بود که به دو بخش تقسیم می شد. بخش اول گره هایی بود که خیلی زود در همان اپیزود و یا در اپیزود بعد به آن پاسخ داده می شود و بخش دوم گره های مستحکمی بود که تماشاگر می بایست زمان بسیاری را برای حل و فصل آن صرف می کرد و اغلب هم با یک غافلگیری بزرگ همراه می شد. خوشبختانه در فصل دوم نیز خیلی زود سازندگان از گره های داستانی رونمایی کرده اند که بسیار هیجان انگیز به نظر می رسد و حکایت از بسط و گسترش داستان دارد. آنچه که می توان از رویه داستان در فصل دوم بدست آورد آن است که دنیای بسته « وست ورلد » قرار نیست تنها نمونه در نوع خود باشد و احتمالاً قرار هست گونه های دیگر نیز وارد داستان شوند که در این صورت می توان انتظار یک تقابل بی نظیر همانند آنچه که در دیگر محصول موفق شبکه HBO یعنی « بازی تاج و تخت » رقم خورده بود را اینجا در « وست ورلد » شاهد بود.

« وست ورلد » در فصل دوم همچنین ماهیت فلسفی خود را حفظ کرده و در این خصوص به فلاسفه مشهور تاریخ بشر همانند " نیچه " نیز گریز می زند. مطرح شدن سوالات تکراری و همیشگی نظیر « من چه هستم ؟ » که چالش بشریت از آغاز تا به امروز بوده، در فصل دوم رنگ و لعاب بیشتری به خود گرفته است و دیالوگ های پر مفهوم درباره رویکرد انسانها و رفتار ذاتی شان در قبال بشریت، از جمله مواردی است که ذهن مخاطب را درگیر و او را به تفکر وا می دارد. فصل دوم « وست ورلد » خوشبختانه با افت مواجه نشده و کماکان بهترین انتخاب برای مخاطبین سخت پسندی است که دوست دارند پس از پایان هر اپیزود، همچنان ذهنشان را معطوف به جزئیات سریال نمایند.