خرین سه گانه از اقتباس دوم پیتر جکسون از کتاب تالکین هم سرانجام به نقطه پایانی رسید. « هابیت : نبرد 5 سپاه » آخرین فیلم از مجموعه فیلمهای « هابیت » می باشد. سه گانه ای که روندی صعودی را در پیش گرفتند و از فیلمی کسالت آور در قسمت اول تبدیل به اثری پر تلاطم و جذاب تر در قسمت سوم شدند و حال در آخرین بخش از این داستان، هر آنچه که « هابیت » در دو قسمت پیشین نیاز داشت در « نبرد 5 سپاه » یکجا قرار گرفته است.

داستان فیلم از جایی آغاز می شود که قلمرو اژدها توسط بلیبو ( مارتین فریمن ) ، ثوربن ( ریچارد آرمیتیج ) و دورف ها تصرف می شود و اژدهای عصبانی هم تصمیم می گیرد به شهر دریاچه حمله کند و آن روستا را از بین ببرد. حمله بی رحمانه اژدها سبب خسارات زیادی به روستا می گردد اما در بالای کوه و مقر اژدها، ثروت و گنج بسیار عظیمی نهفته که باعث وسوسه شدن ثوربن از بابت تصرف این گنج عظیم می گردد و او خود را در جایگاه قدرت مطلقی می بیند که از پذیرش مردم آسیب دیده روستا سرباز می زند و...

یکی از عمده ایراداتی که همواره به مجموعه « هابیت » وارد می کردند ، ریتم کند روایت داستان بود بطوریکه در قسمت اول این مجموعه این کند بودن داستان باعث درآمدن صدای بسیاری از طرفداران خودِ تالکین هم شده بود. اما این روند در قسمت دوم تا حدودی بهبود یافت و به حدی رسید که بتواند سطح انتظارات را برآورده نماید و روح و جان تازه ای به داستان بدمد. اما وضعیت « نبرد 5 سپاه» تا حدودی زیادی متفاوت از دو قسمت قبلی « هابیت » می باشد چراکه تمام اتفاقات جذاب کتاب قرار هست در قسمت سوم روایت شود و نکته بهتر در مورد این قسمت اینکه از دو قسمت قبلی کوتاه تر است.

« نبرد 5 سپاه » آخرین قسمت از سه گانه « هابیت » محسوب می شود و از حیث جایگاه، شباهت هایی به آخرین قسمت از مجموعه « ارباب حلقه ها » دارد. پیتر جکسون برای فصل آخر داستان « هابیت » ، روندی حماسی را در پیش گرفته که با درگیری های عظیم و جلوه های ویژه تماشایی، به تنهایی جور عدم جذابیت های اکشن قسمت های قبلی را به دوش کشیده؛ هرچند با توجه به روند کتاب می شد متصور بود که قرار هست اوج هیجان در « نبرد 5 سپاه » به تصور کشیده شود.

البته این هیجان در « نبرد 5 سپاه » تا حدود زیادی سبب از دست رفتن تمرکز فیلم بر روی شخصیت ها شده بطوریکه همه اتفاقات با سرعتی عجیب از مقابل دیدگان مخاطب عبور می کند و حتی اژدها در 20 دقیقه ابتدایی کشته می شود و سرعت رخداد اتفاقات بعدی به حدی بالاست که بالانس آرامشی که مشخصاً در دو قسمت قبلی دیده می شد، در این قسمت کمتر مشاهده شود و جایش را به نبرد ارتش هایی داده که یکی پس از دیگری سر می رسند و تیشه به تدوین فیلم می زنند.

اما نکته حائز اهمیت درباره « نبرد 5 سپاه » هوشمندی پیتر جکسون درباره ارتباط دادن داستان به « ارباب حلقه ها » دارد که اتفاقی ویژه و هیجان انگیز برای مخاطبین هر دو سه گانه خواهد بود. نبرد حماسی فیلم که کیفیت بالایی دارد و کلی می تواند مخاطبش را به وجد بیاورد، در نقطه پایانی دقیقاً به محلی متصل می شود که ارتباطش با « ارباب حلقه ها » را مستحکم تر از آنچه که تماشاگران تابحال دیده اند می کند.

اما علی رغم روند هیجان انگیز و مبارزات پر از استرس در « نبرد 5 سپاه » ، فیلم همچنان ایراداتی از بابت شخصیت پردازی دارد که از جمله آنها شخصیت مونث داستان به نام تائوریل ( با بازی اِوانجلینا لیلی ) است که در این قسمت هم با حضورش در داستان به پیشبرد روابط عاطفی و عاشقانه داستان دامن زده اما این روابط به هیچوجه به قامت داستان مردانه « هابیت » نمی آید. در واقع می توان حضور تائوریل در داستان ( که به نوعی گزینه تحمیلی به فیلم بوده ) و مشکلات ناشی از حضور او در فیلم را یکی از نکات ضعف « نبرد 5 سپاه » توصیف کرد که البته هرگز به مرحله بحران نمی رسد و مانعی برای روایت یکدست داستان در فیلم نمی گردد.

« نبرد 5 سچاه » باشکوه ترین قسمت از سه گانه « هابیت » محسوب می شود که حسن ختام مناسبی برای این اقتباس ادبی می باشد. در این قسمت همه مواردی که مخاطب انتظارش را دارد - اعم از مبارزات حماسی تا پایان احساس برانگیز - حضور پر رنگی دارند و می توان گفت جکسون با « نبرد 5 سپاه » سه گانه خود را در شرایطی قرار داده که در نهایت بتوان با دیدی مثبت به تمام مسیر طی شده در این سه قسمت روی خوش نشان داد. « هابیت » اگرچه در قسمت اول کند و بی روح بود اما در قسمت دوم این مشکل را برطرف نمود و در قسمت سوم به بلوغ کاملی رسید که تماشاگران پیش از اکران آخرین قسمت از پیتر جکسون انتظار داشتند.