کارگردان :Terrence Malick

نویسنده :Terrence Malick

بازیگران :Colin Farrell, Q'orianka Kilcher, Christopher Plummer

خلاصه داستان : داستان فیلم درباره ی برخورد و نبرد بومی های قاره ی آمریکا و مهاجران انگلیسی در قرن هفدهم میلادی می باشد که در این بین ، زندگیِ جستجوگری انگلیسی به نام «جان اِسمیت» را تحت شعاع قرار می دهد و …

آخرین بارشخصیت پوکاهنتاس را در انیمیشن ماجراجویانهای از شرکت دیزنی دیدیم که برای کودکان تجربه ای واضح از ماجراجوی اش را فراهم می آورد . با اینکه هیچ عیب و ایرادیندارد که ترنس مالیک سراغ چنین داستان هایی برود ، اما درواقع او بدنبال ساختن اثری با شاعرانگی و شکوه بصری است.( که با اینجال روایت آن بیشتر به مسائل ازقبل پی ریزی شده نزدیک میماند) . " دنیای جدید" برداشتی است آزادانه از آنچه در واقعیت اتفاق افتاده ، با اینحال روایت آن به نسبت روایت دیزنی صحیح تر است و مناسبت بیشتری با دنیای بزرگسالان دارد.

فیلم جلوه ی چشم نوازی داردکه البته باتوجه به سایر آثار کارگردان جای تعجبی هم نیست.مالیک همواره بعنوان نقاشی شناخته میشده که از سلولوید همچون تابلوی نقاشی بهره برده است.فیلم های او نفس میکشند و به آرامی جریان دارند. خسته نشدن سر بعضی از فیلم های او صبر زیادی میطلبد.من همیشه طرفدار سبک مالیک نبوده ام. فیلم خط باریک سرخ را دوست داشتم اما بعضی از بخش های فیلم برایم خسته کننده بود، و به " روز های بهشت" هم علاقه ی خاصی ندارم. برای من اکثر بخش های " دنیای جدید" جذاب بود. و از آن صحنه های بدون دیالوگ که فقط باید به آن ها خیره شد چندان در فیلم وجود نداشت.بدون مسامحه ، مالیک در ایجاد روایتی جذاب و فراهم آوردن بینشی درست به درون شخصیت های اصلی موفق شده است. اما ای کاش که تک گویی ها را حذف میکرد.

دنیای جدید اسم دقیقی نیست ، چرا که این تصور را در ذهن می اندازد که فیلم درمورد تلاش استعمارگران اروپایی در قرن هفدهم برای ایجادشهرک های مسکونی و تجاری درآمریکاست.با اینکه بخشی از روایت به همین موضوع میپردازد اما کلیت روایت را شامل نمیشود.فیلم درواقع داستان پوکاهنتاس (کرینکا کیلچر) شاهزاده ی آمریکاییان بومی است که به ساکنانویرجینیا کمک رسانی میکند،عاشق کاپیتان جان اسمیت میشود (کالینفارل)، توسط پدرش تبعید میشود، ودرآخر به همسری جانرالف (کریستین بیل) تنباکو فروش درمی اید."دنیای جدید" دو داستان عاشقانه ی متفاوت را روایت میکند: عشق و علاقه ی شدید پوکاهونتاس بهاسمیت بیباکاماغیرقابلاعتماد، و رابطه ی معقولانه تری با رالف با وقار و دوست داشتنی.همه این داستان‌ها در جریان افت رابطه نامناسبی که بین قبایل بومی و انگلیسی ها وجودداشت رخ میدهد.

خیلی از قسمت های فیلم مرا بیاد فیلم "رقص با گرگ ها"انداخت. اسمیت که بعنوان فرستاده ای به دیدار پوهاتان ها (اوتشلنبرگ) رئیس سرخپوستان آلگونکویا نمیرود مجذوب سبک زندگی آنها ودختر ۱۲ ساله ی رئیس میشود. (سن دختر بیش از این به نظرمیرسد،که احتمالابرای رفع اتهام آزارجنسی کودکان علیه اسمیت اینطورترتیب داده شده است).در جریان این سکانس ها شاهد رشد رمنس بین این دو هستیم.از آنجایی که مالیک در کارش هیچ عجله ای ندارد، این دو آرام آرام عاشق یکدیگر میشوند.با اینحال زمانی که اسمیت به جیمزاستون باز میگردد این قصیده کوتاه هم شکسته میشود.بعد از آن تابستان ، این دو بارها همدیگر را ملاقات میکنند اما با افزایش تنشها بین الکونکین و مردان انگلیسی تعاملات این دو نیز کمتر میشود و کشمکش درونی اسمیت درباره ی رابطه یشان منجر به پذیرش ماموریتی از جانب پادشاه درخصوص یافتن مسیری شمالی به سمت سرخپوستان میشود.

پس از رفتن اسمیت ، جان رولف وارد فیلم میشود. او به پوکاهونتاس وفادار است حتی با اینکه پوکاهونتاس هنوز از رفتن اسمیت یا مرگ احتمالی او غصه دار است. از جهاتی مختلف، این رمنس درعین غیر رسمی تربودن جذاب تر است. برای بودن با رولف ،پوکاهونتاس باید از همه ی رویاها و راه های نرفته اش دست بکشد و چیزهای خوبی که زندگی به او داده را بپذیرد. مثل خیلی از ما، او یادمیگیرد که عشق اول در عین آتشین بودن ، میتواند براحتی و بسرعت خاموش شود و هیچ عاقبتی هم ندارد.

شکی نیست که فیلمبرداری این فیلم ، نمایشی است. زیبایی طبیعی صحنه را برجسته میکند و اغلب زمان زیادی بر چهره ها ثابت میشود.همه چیزبه جزصحنه هایی که به جلوه های ویژه نیاز داشت بصورت ۶۵ میلیمترفیلمبرداری شده،که این ویژگی باعث شد که اولین فیلم پس از هملت کنتبرانا باشد که از این اقلام گران قیمت استفاده میکند. "دنیای جدید" ترکیبی تاثیر گذاراست از شعربصری و نثر. این فیلم قدرت خیره کننده ای دارد.موسیقی متن فیلم که ازصداهای محیط اطراف سود میجوید نیزتاثیر گذار است.متاسفانه مالیک تگ گویی هایی از اسمیت و پوکاهونتاس و رولف را به فیلم اضافه کرده که نه تنها این تک گویی ها بد نوشته شده اند بلکه به روان بودن فیلم نیز صدمه میزنند.علاوه براین،اضافه نیز هستند. هرچیزی که دراین تک گویی‌ها گفته میشود ازطریق حالات چهره،حرکات و کنش های بازیگران دریافت میگردد.این یک عیب کوچک نیست بلکه مانع بزرگی درلذت بردن از فیلم است.همچنین در زمان هایی موسیقی جیمز هورنر بیش از حد بلند است..

کالین فارل در نقش خود به اندازه‌است،اما لهجه محلی ایرلندی او آزار دهنده‌ میباشد.بهترین اجرایش را در سکانس آخر ارائه میدهد که حالتی درونگرا و پشیمان دارد.کریستین بیل اجرای معمولی همیشگی اش را ارائه میدهد که البته فقط در ۴۵ دقیقه ی پایانی فیلم حضور دارد.کرینکا کیلچر تازهوارد به نسبت ۱۴ سالگی اش (سنیک‌ها و شروعبه کار کرد) پختگی بیشتری را نشان میدهد.او در تمام فیلم خوب ظاهر میشود و چهره ی او احساسات را بخوبی بیان میکند. بازیگرانی چون کریستوفرپلامر در  چون کریستوفرپلامر در نقش کاپیتان کریستوفر نیوپورت، که نه سرباز بومی آمریکا و ساستودی (آخرین موهیکان،باگرگ‌هامیرقصد) درنقش یکی از رزمندگان پوهاتان،وایرنه بدارد به عنوان مادر پوکاهونتاس، بعنوان بازیگران مکمل در اینجا حضور دارند.حضوربدارد در این فیلم جالب است،چرا که او در انیمیشن پوکاهونتاس صداپیشگی شخصیت اصلی را نیز برعهده داشت.سخت است بگوییم که آیا این اتفاقی بوده یا مالیک با شناخت قبلی او را برگزیده بود.

دنیای جدید از آن فیلم هاست که بییندگان با آغوش باز آن را میپذیرند. مالیک اغلب چنین تاثیری میگذارد.اگر حس و حال تماشای اثری با زیبایی بصری فراوان را دارید ، این فیلم تا قبل از دقیقه ی ۳۰ شما را در خود غرق میکند. اگر چندان صبور نیستید برایتان کسل کننده خواهد بود. "دنیای جدید" اثری زیبا و تغزلی است ، البته بجز تک گویی های خارج از قاب که درچندین سکانس نیز تکرار میشود.و فیلم داستانی درباره ی شخصیت ها را در موقعیت هایی روایت میکند که ارزش توجه را دارد. این فیلم تلاشی ارزشمند است و به کسانی که علاقه مند چنین آثاری هستند توصیه میشود.